CIVIL RESISTANCE
My TREASON & INCITEMENT MASS TRIAL (Initial Page on Trial Matters) TUESDAY, 14 JUNE 2022 VERDICT ANNOUNCEMENT Court Statement: Concluding Remarks ការការពារ ផ្លូវច្បាប់ របស់ខ្ញុំ [ ... ] |
CIVIC EDUCATION
|
កំណើត ព្រះយេស៊ូ នៅគ្រានោះ ព្រះចៅអធិរាជរ៉ូម៉ាំង ព្រះនាមអូគូស្ដ មានព្រះរាជបញ្ជា អោយជំរឿនចំនួន ប្រជាជនទាំងអស់ ក្នុងចក្រភពរ៉ូម៉ាំងទាំងមូល។ ការជំរឿនប្រជាជន លើកដំបូងនេះ បានធ្វើឡើង ក្នុងអំឡុងពេល ដែលលោកគីរេនាស ធ្វើជាទេសាភិបាល នៅស្រុកស៊ីរី។ អ្នកស្រុកទាំងអស់ ត្រូវទៅចុះឈ្មោះ ក្នុងបញ្ជី តាមស្រុកកំណើត រៀងៗខ្លួន។ រីឯ លោកយ៉ូសែប ក៏ចេញដំណើរ ពីភូមិណាសារ៉ែត ក្នុងស្រុកកាលីឡេ ឆ្ពោះទៅភូមិបេថ្លេហិម ក្នុងស្រុកយូដា, ជាភូមិកំណើត របស់ព្រះបាទដាវីឌ, ព្រោះលោក ជាព្រះញាតិវង្ស នឹងព្រះបាទដាវីឌ។ លោក ទៅចុះឈ្មោះ ជាមួយនាងម៉ារី, ជាគូដណ្ដឹង ដែលមានផ្ទៃពោះ។ ពេលអ្នកទាំងពីរ នៅឯភូមិបេថ្លេហិម, នាងម៉ារី គ្រប់ខែហើយ។ នាង សំរាលបានបុត្រមួយ, ជាបុត្រច្បង។ នាង រុំបុត្រនោះ នឹងសំពត់, រួចដាក់អោយផ្ទំ ក្នុងស្នូកសត្វ, ដ្បិត ពុំមានសល់ កន្លែងសំណាក់ ក្នុងផ្ទះសោះ។ ទេវតា ប្រកាសអំពី កំណើត ព្រះយេស៊ូ ប្រាប់ពួកគង្វាល
ក្នុងស្រុកនោះ ពេលយប់ មានពួកគង្វាល នៅមើលហ្វូងសត្វ របស់គេ តាមវាលស្មៅ។ ពេលនោះ ទេវតា របស់ព្រះអម្ចាស់ មកឈរនៅក្បែរពួកគេ។ សិរីរុងរឿង របស់ព្រះអម្ចាស់ បានភ្លឺចិញ្ចែងចិញ្ចាច នៅជុំវិញគេ, នាំអោយគេ ភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង។ ទេវតា ពោលទៅគេថា៖ «កុំខ្លាចអ្វីឡើយ។ ខ្ញុំនាំដំណឹងល្អមួយ មកប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ដំណឹងនេះ នឹងធ្វើអោយប្រជារាស្ត្រទាំងមូល មានអំណរ ដ៏លើសលប់។ យប់នេះ នៅក្នុងភូមិកំណើត របស់ព្រះបាទដាវីឌ, ព្រះសង្គ្រោះ របស់អ្នករាល់គ្នា ប្រសូតហើយ, គឺព្រះគ្រិស្ដជាអម្ចាស់។ នេះជាសញ្ញាសំគាល់ អោយអ្នករាល់គ្នាដឹង, គឺអ្នករាល់គ្នា មុខជាឃើញទារកមួយ ទើបនឹងប្រសូត, រុំដោយសំពត់ផ្ដេក នៅក្នុងស្នូកសត្វ។» រំពេចនោះ មានទេវតាច្រើនកុះករ ចុះពីស្ថានបរមសុខ មករួមជាមួយទេវតានោះ, ច្រៀងសរសើរព្រះជាម្ចាស់ថា៖
«សូមលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត, ហើយសូមអោយមនុស្សលោក ដ៏ជាទីស្រឡាញ់ របស់ព្រះអង្គ បានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខសាន្ត នៅលើផែនដី!» លុះពួកទេវតា ត្រឡប់ទៅស្ថានបរមសុខវិញអស់ទៅ, ពួកគេបបួលគ្នាថា៖ «ទៅ! យើងនាំគ្នា ទៅបេថ្លេហិម មើលហេតុការណ៍ ដែលកើតមាន ដូចព្រះអម្ចាស់ បានសំដែងអោយយើងដឹងនោះមើល៍។»
ពួកគេ ប្រញាប់ប្រញាល់ នាំគ្នាធ្វើដំណើរទៅ, ឃើញនាងម៉ារី, លោកយ៉ូសែប, ព្រមទាំងព្រះឱរស ផ្ទំក្នុងស្នូកសត្វ។ ពេលពួកគង្វាល ឃើញព្រះឱរសហើយ, គេក៏រៀបរាប់អំពី សេចក្ដីដែលទេវតាបានប្រាប់ អំពីព្រះឱរសនេះ។ អស់អ្នក ដែលបានឮពួកគង្វាលនិយាយ នឹកឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង។ រីឯនាងម៉ារីវិញ, នាងចងចាំ ហេតុការណ៍ទាំងនេះ ទុកក្នុងចិត្ត, ព្រមទាំង ត្រិះរិះ ពិចារណា ថែមទៀតផង។ បន្ទាប់មក ពួកគង្វាលត្រឡប់ទៅវិញ, ទាំងច្រៀងលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ព្រះជាម្ចាស់, ព្រោះហេតុការណ៍ទាំងអស់ ដែលគេបានឃើញ, បានឮ ស្របតាមសេចក្ដី ដែលទេវតា បានប្រាប់គេ, ឥតមានខ្វះត្រង់ណាឡើយ។ ប្រាំបីថ្ងៃក្រោយមក, ដល់ពេលកំណត់ ធ្វើពិធីកាត់ស្បែក ថ្វាយព្រះឱរស, គេថ្វាយព្រះនាមថា «យេស៊ូ» ជាព្រះនាម ដែលទេវតា បានប្រាប់នាងម៉ារី មុនពេលមានផ្ទៃពោះ។ ពិធីថ្វាយ ព្រះឱរសយេស៊ូ នៅក្នុងព្រះវិហារ
លុះដល់ពេលកំណត់ដែល, លោកយ៉ូសែប និងនាងម៉ារី ត្រូវធ្វើពិធីជំរះកាយ អោយបានបរិសុទ្ធ តាមវិន័យ លោកម៉ូសេ បានចែងទុក។ អ្នកទាំងពីរ ក៏នាំព្រះឱរស ទៅថ្វាយព្រះអម្ចាស់ នៅក្រុងយេរូសាឡឹម, ដ្បិតក្នុងក្រឹត្យវិន័យ របស់ព្រះអម្ចាស់ មានចែងទុកមកថា៖ «កូនប្រុសច្បងទាំងអស់ ត្រូវទុកជាចំណែក ថ្វាយព្រះអម្ចាស់។» អ្នកទាំងពីរ ថ្វាយយញ្ញបូជា, ស្របតាមក្រឹត្យវិន័យ របស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលតំរូវអោយថ្វាយ៖ «លលកមួយគូ ឬព្រាបស្ទាវពីរ។» នៅក្រុងយេរូសាឡឹម មានបុរសម្នាក់ ឈ្មោះស៊ីម្មាន, ជាមនុស្សសុចរិត។ គាត់គោរពកោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់, ព្រមទាំងទន្ទឹងរង់ចាំ ពេលព្រះអង្គ យាងមកសំរាលទុក្ខ ប្រជារាស្ត្រ អ៊ីស្រាអែល។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធសណ្ឋិតលើគាត់, ហើយ សំដែងអោយគាត់ដឹងថា, គាត់មិនត្រូវស្លាប់ ដរាបណា មិនទាន់បានឃើញ ព្រះគ្រិស្ដ ដែលព្រះអម្ចាស់ ចាត់អោយមកទេនោះ។ ព្រះវិញ្ញាណ នាំលោក ស៊ីម្មាន ចូលក្នុងព្រះវិហារ។ ពេលមាតាបិតា នាំព្រះឱរសយេស៊ូ មកថ្វាយព្រះជាម្ចាស់, ដូចមានចែងទុកក្នុងក្រឹត្យវិន័យ, លោកស៊ីម្មាន ក៏យកព្រះឱរស មកបី, រួចសរសើរតម្កើង ព្រះជាម្ចាស់ថា៖
«បពិត្រព្រះ ដ៏ជាចៅហ្វាយ, ឥឡូវនេះ, ព្រះអង្គ បានសំរេចតាម
ព្រះបន្ទូលសន្យាហើយ។
ដូច្នេះ សូមអោយទូលបង្គំ,
ជាអ្នកបំរើ របស់ព្រះអង្គ, លាចាកលោកនេះទៅ, ដោយសុខសាន្តផងចុះ,
ដ្បិតភ្នែកទូលបង្គំ បានឃើញការសង្គ្រោះ
ដែលព្រះអង្គ បានប្រទានមកអោយ ប្រជាជាតិទាំងអស់,
គឺជាពន្លឺ ដែលនាំអោយ មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ ស្គាល់ព្រះអង្គ,
និង ជាសិរីរុងរឿង របស់អ៊ីស្រាអែល,
ជាប្រជារាស្ត្រព្រះអង្គ។»
ពាក្យទំនាយ របស់ លោកស៊ីម្មាន មាតាបិតា របស់ព្រះយេស៊ូ ងឿងឆ្ងល់ នឹងសេចក្ដី ដែលលោកស៊ីម្មាន មានប្រសាសន៍ អំពីព្រះឱរសណាស់។ លោកស៊ីម្មាន ជូនពរ អ្នកទាំងពីរ, ហើយនិយាយទៅកាន់ នាងម៉ារី, ជាមាតាថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ បានចាត់បុត្រនេះមក ដើម្បីអោយ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ច្រើននាក់ដួល ឬងើបឡើងវិញ។ បុត្រនេះ ជាទីសំគាល់មួយ បង្ហាញអំពី ការសង្គ្រោះ របស់ព្រះជាម្ចាស់។ តែមានមនុស្សជាច្រើន នឹងជំទាស់ប្រឆាំង។ បុត្រនេះ ធ្វើអោយ គំនិតលាក់កំបាំង របស់មនុស្សជាច្រើន លេចច្បាស់ឡើង, រីឯនាងវិញ, នាង នឹងឈឺចុកចាប់ យ៉ាងខ្លាំង, ដូចមានដាវមួយ មកចាក់ទម្លុះដួងចិត្ត របស់នាង។» ពាក្យទំនាយ របស់ ព្យាការិនីអាណ មានព្យាការិនីម្នាក់ ឈ្មោះអាណ, ជាកូន របស់ លោកផាញូអែល, ក្នុងកុលសម្ព័ន្ធអេស៊ើរ។ គាត់រៀបការ បានប្រាំពីរឆ្នាំ, ប្ដីគាត់ ក៏ទទួល មរណភាពចោលទៅ។ គាត់ នៅមេម៉ាយ រហូត។ ឥឡូវនេះ គាត់មានវ័យចាស់ណាស់ទៅហើយ, អាយុប៉ែតសិបបួនឆ្នាំ។ គាត់ មិនទៅណាឆ្ងាយពីព្រះវិហារទេ។ គាត់ នៅគោរពបំរើ ព្រះអង្គ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ, ដោយតមអាហារ និងអធិស្ឋានផង។ ពេលនោះ លោកស្រីអាណ ក៏នៅទីនោះដែរ។ គាត់សរសើរតម្កើង ព្រះជាម្ចាស់, រួចតំណាលអំពី ព្រះឱរសនោះ ប្រាប់អស់អ្នក ដែលទន្ទឹងរង់ចាំ ព្រះជាម្ចាស់ យាងមក លោះក្រុងយេរូសាឡឹម។ ព្រះឱរស ត្រឡប់ទៅ ភូមិណាសារ៉ែតវិញ កាលមាតាបិតា របស់ ព្រះយេស៊ូ បានបំពេញកិច្ចការទាំងអស់, ស្របតាមក្រឹត្យវិន័យ របស់ព្រះអម្ចាស់, សព្វគ្រប់ហើយ, គាត់ក៏នាំគ្នា វិលត្រឡប់ទៅ ណាសារ៉ែត, ជាភូមិ របស់គាត់ ក្នុងស្រុកកាលីឡេវិញ។ ព្រះកុមារ មានវ័យចំរើនឡើង ជាលំដាប់, មានកម្លាំងកាន់តែមាំមួនឡើង, និងពោរពេញទៅដោយ ព្រះប្រាជ្ញាញាណ។ ព្រះជាម្ចាស់ គាប់ព្រះហឫទ័យ នឹងព្រះកុមារនេះណាស់។
ព្រះកុមារយេស៊ូ នៅក្នុងព្រះវិហារ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង, មាតាបិតា របស់ព្រះយេស៊ូ តែងតែធ្វើដំណើរទៅ ក្រុងយេរូសាឡឹម។ លុះ ដល់ព្រះយេស៊ូ មានព្រះជន្មាយុ ដប់ពីរព្រះវស្សា, មាតាបិតា ក៏នាំព្រះអង្គ ឡើងទៅចូលរួម នុងពិធីបុណ្យ តាមទំនៀមទម្លាប់។ លុះពិធីបុណ្យបានចប់ សព្វគ្រប់ហើយ, អ្នកទាំងពីរ នាំគ្នា វិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ រីឯ ព្រះកុមារយេស៊ូ គង់នៅក្រុងយេរូសាឡឹម នៅឡើយ, តែមាតាបិតា ពុំបានដឹងទេ។ គាត់នឹកស្មានថា ព្រះកុមារ គង់នៅក្នុងចំណោមអស់អ្នក ដែលរួមដំណើរជាមួយគ្នា។ ក្រោយពីបានធ្វើដំណើរ អស់រយៈពេលមួយថ្ងៃ ទើបគាត់នាំគ្នា ដើររក ព្រះកុមារ ក្នុងចំណោមញាតិមិត្តទាំងអស់, ប៉ុន្តែ រកពុំឃើញសោះ។ គាត់ ក៏នាំគ្នា ត្រឡប់ទៅក្រុង យេរូសាឡឹមវិញ ដើម្បីរក ព្រះអង្គ នៅទីនោះទៀត។ បីថ្ងៃក្រោយមក, មាតាបិតា ឃើញ ព្រះយេស៊ូ ក្នុងព្រះវិហារ។ ព្រះអង្គ គង់នៅកណ្ដាល ចំណោមគ្រូអាចារ្យ, កំពុងតែស្ដាប់គេ និយាយ, ព្រមទាំងសួរសំណួរ ផ្សេងៗដល់គេផង។ អស់អ្នកដែលស្ដាប់ ព្រះកុមារ នឹកឆ្ងល់ពី ព្រះបន្ទូល ឆ្លើយឆ្លង របស់ព្រះអង្គ, ប្រកបដោយព្រះប្រាជ្ញាញាណ។ កាលមាតាបិតា បានឃើញ ព្រះកុមារហើយ, គាត់ នឹកឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង។ មាតាសួរថា៖ «កូនអើយ! ហេតុអ្វី បានជាកូនធ្វើដូច្នេះ? ឪពុកម្ដាយ ព្រួយចិត្តណាស់, ខំដើររកកូន។»
ព្រះកុមារ មាន ព្រះបន្ទូលតបថា៖ «ហេតុអ្វី បានជា លោកឪពុក អ្នកម្ដាយ រកកូនយ៉ាងហ្នឹង? តើលោកឪពុក អ្នកម្ដាយ មិនជ្រាបថា កូន ត្រូវនៅក្នុងដំណាក់ ព្រះបិតា របស់កូនទេឬ?» ប៉ុន្តែ មាតា បិតា ពុំបានយល់អត្ថន័យ នៃព្រះបន្ទូល របស់ព្រះកុមារឡើយ។
បន្ទាប់មក ព្រះកុមារយេស៊ូ យាងត្រឡប់ទៅភូមិ ណាសារ៉ែត ជាមួយមាតា បិតាវិញ, ហើយធ្វើតាមឱវាទ របស់គាត់ទាំងពីរនាក់។ មាតារបស់ព្រះអង្គ ចងចាំហេតុការណ៍ទាំងអស់នោះ ទុកក្នុងចិត្ត។ ព្រះយេស៊ូ មានវ័យចំរើនឡើង, ហើយមានប្រាជ្ញា កាន់តែវាងវៃ, ជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យ ព្រះជាម្ចាស់ និងជាទីគាប់ចិត្តមនុស្សផងទាំងពួង។
Luke
16 17 18 19 20 21 22 23 24
|
Theary's BLOG
| Published Articles of Vietnamization Vietnamization: Military Occupation - Present |
Translator
